نشاطی گرجی ( بزرگان لر )

محمد باقر بیک متخلص به نشاطی از شعرای فارسی سرای ایران در دوره‌های زندیه و قاجاریه است.

حسین خان ساکی از والیان لرستان ، با یک زن گرجستانی ازدواج نموده و فرزندان این زن که ستاره خانم نام داشته به هوز گرجی یا گرجی های ایل معروف شده اند .

سردار خان ساکی در لشکر کشی های نادر شاه به سرزمین های شمال ایران وی را همراهی می کرده است و بنا به دستور نادر نامبرده نیز در سرزمین گرجستان ماندگار شده است . احمدبیک متخلص به «اخترگرجی» و محمدباقربیک متخلص به «نشاطی گرجی» فرزندان فرامرزبیک ساکی از شاعران و تذکره نویسان مشهور در دوره زندیه و قاجاریه از نسل همین سردار خان می باشند .(کتاب ایل پاپی-شجره نامه ایل ساکی).

محمدباقر بیک برادر کوچک احمد بیک گرجی بوده که ابتدا در خدمت ابراهیم خان انور فرزند کریم خان زند و ندیم وی بود. بعد از انقراض سلسلهٔ زندیه چندی در شیراز و اصفهان به سر برد. بعد از مرگ برادرش کار وی را در تکمیل تذکرهٔ انجمن آرا در پیش گرفت، اما توفیق نیافت و در سال ۱۲۳۴ هجری در گذشت. از او نوشته‌اند: «جوانی بود بسیار خوشحال و صدیق و با دوستان مهربان و شفیق، دلش از رموز محبت با خبر و به بی آزاری در میان همگان سر، دیدار پری وشان ماه منظرش اکثر منظور و به طلب عیش و نشاط معظور، رفتارش چون گفتار خوبان دلکش و اطوارش چون رفتار سروقدان مهوش خوش، شعر را بسیار خوب می‌شناخت از جمله معاریف موزونان بود، صاحب مضامین بدیع است».

از اشعار اوست:

آن مکن با من که اگر از لطف یار من شوی		چون به خاطر آیدت آن، شرمسار من شوی
با تو در یک بزم ننشینم که ترسم پیش خلق		منفعل از گریهٔ بی‌اختیار من شوی

 

دیشب همه شب به یار گفتم غم دل		شاید که شود مرا دمی همدم دل
دیدم که به درد دل من گوش نداد		دل ماتم من گرفت و من ماتم دل