دل نوشته یک لر
نمیدانم مهمان کیست و صاحبخانه کجاست!
ساکن اولیه ایران زمینم
آنروز که به سرزمینم پاگذاشتی چیزی نداشتی
و من دارای چندهزار سال تمدن و فرهنگ بودم (تمدن عیلام)
سادگی که در من می بینی جریی از آداب و رسوم زیبای ماست که از اجدادم بجا مانده است.
توی نادان آنرا ساده لوحی میدانی و من فرهنگ احترام و ادب میدانم.
اولین قلب مصنوعی (توفیق موسیوند) و اولین چشم مصنوعی با قابلیت بینایی سنجی(احسان کامرانی) از آن ماست.
پدر پیوند کبد ایران (علی ملک حسینی) هم خون من است.
ریاضیدان بزرگ (امیدعلی کرم زاده) استاد من است.
اولین موتور پلاسما و اولین موتور سوخت جامد (منوچهر چگنی) ساخت برادر ماست.
در زمینه موسیقی (لوریس چکناواریان) رهبر ارکستر ماست.
سیاستمداری بزرگ چون (دکتر مصدق) داشتیم.
مبارزی شجاع جون (رییس علی دلواری) مراقب جانم بود.
دلاوری چون (آریو برزن) محافظ مرزهایم بود.
در راه وطن شهیدان بسیاری دادم (احمد کشوری ، علی خسروی ، محمد بروجردی و ...)
شاعران و نویسندگانم ( جعفر شهیدی، عبدالحسین زرینکوب، مهرداد اوستا، عبدالمحمد آیتی، قیصر امین پور، باباطاهر عریان، مولانا شطاحی، محمد فانی، حزین بروجردی، محمد باقر صامت و ...) هستند.
بزرگان دینی (علامه بحرالعلوم و آیت اله بروجردی) مرا تربیت کرده اند.
پایبند بودن به صداقت و سادگی در رفتار با دیگران بهترین خصلت انسانی است که امروزه در مردم من وجود دارد.
(((من لرم فرهنگ و چهره اصیل یک ایرانی را در مردم من ببینید)))
